Ontslag voor Amsterdamse advocaat vanwege zoenpogingen en drugsgebruik op kantoor (bron: Advocatie)

Een Amsterdamse advocaat is op staande voet ontslagen vanwege drugsgebruik op kantoor en pogingen tot zoenen van zijn collega. Het opmerkelijke verhaal is opgetekend door het Financieele Dagblad (FD), op basis van een in deze week gepubliceerde uitspraak van de rechtbank Amsterdam.

De advocaat van de Amsterdamse vestiging van Bierens Incasso Advocaten – volgens het FD 36 jaar, en gespecialiseerd in het Turks recht – zou een vrouwelijke collega ‘bij herhaling’ getracht hebben te zoenen. ‘Ook had hij drugs gebruikt op kantoor,’ blijkt uit de getuigenverklaringen in de uitspraak.

Coke en zoenen

In november, op de laatste werkdag van de betreffende collega, moest ze dossiers overdragen aan de advocaat. Op de bovenste verdieping van het kantoor – omgedoopt tot ‘de attic‘ – zat zij hiervoor met hem samen als plots over drugs wordt gesproken. Vervolgens werd haar meermaals cocaïne aangeboden, hetgeen ze afsloeg: niet ‘haar ding’. Wel hoorde ze nadien geluiden die op gebruik duidden.

De raadsman komt daarna ‘ongemakkelijk’ dichtbij zitten en probeert haar te zoenen. Tot tweemaal toe. De vrouwelijke collega houdt dit af (‘”nee” zeggen probeerde ik, maar dat was niet genoeg,’ verklaart ze), vertrekt met ‘allerlei excuses’ en doet daaropvolgend haar verhaal bij een collega. Achteraf komt naar buiten dat ook een twintigjarige werkstudente een soortgelijke ervaring heeft met de advocaat.

Na een drankje was de raadsman met de werkstudente meegelopen naar de metro, waar hij haar eveneens probeerde te zoenen. De werkstudente hield eveneens af, duwde hem waarschijnlijk weg, – volgens de verklaring uit tweede hand, en riep: ‘je bent toch getrouwd?’. De reactie van advocaat zou daarop zijn geweest ‘wat niet weet, wat niet deert’. Ook hier volgde een tweede zoenpoging.

Opvallende reactie

Als de advocaat met zijn gedragingen wordt geconfronteerd door zijn werkgever, geeft hij een ‘opvallende reactie’. De raadsman – normaal temperamentvol – ontkent alles, aldus zijn getuigende oud-collega. ‘Dat vond ik merkwaardig.’ De advocaat stelt dat het zijn manier van doen en praten is; zijn humor. De voorvallen waren er wel geweest volgens de advocaat, maar verkeerd geïnterpreteerd.

Hij zou een speciale verhouding hebben met zijn collega, die in een andere situatie ‘meer had kunnen worden’. Vragen over cocaïne negeert hij eerst, om ze uiteindelijk te ontkennen – net zoals de zoenpogingen. Later wordt hij ‘agressief en meer juridisch’: ‘Jullie hebben niet genoeg bewijs hiervoor.’ Op een ander moment, zegt hij zich ‘genaaid’ te voelen. De raadsman wordt op staande voet ontslagen.

Twee maandsalarissen

In oktober verweert hij zich in de rechtszaal om dit ontslag te betwisten én een transitievergoeding af te dwingen. Ondanks dat Bierens getuigenverklaringen en een USB-stick met camerabeelden heeft ingebracht, vindt de advocaat dat het kantoor geen bewijs heeft geleverd. De verschillende verklaringen van zijn kantoorgenoten komen volgens hem niet overeen.

Ook stelt de raadsman dat er ’ten tijde van het incident’ geen andere personen aanwezig waren dan hijzelf en de vrouwelijke collega. ‘Dat maakt dat het haar woord tegen het zijne is.’ Daarnaast meent hij dat de videobeelden niets bijzonders tonen: de vrouwelijke collega kijkt daarop naar zijn mening vrolijk en lachend. ‘Nergens blijkt uit dat zij angstig is of schrikachtig.’

Voor de kantonrechter volstaat die verdediging niet. De door Bierens voorgedragen getuigenissen – onder ede – ondersteunen de lezing van het kantoor ‘in grote mate’. Het ontslag op staande voet houdt stand, luidt het verdict. Naar de vergoeding kan de raadsman fluiten omdat hij ‘ernstig verwijtbaar heeft gehandeld’, sterker: hij moet twee maandsalarissen ophoesten aan Bierens (8.425 euro bruto).