Ernstig verwijtbaar handelen Limburgs kantoor dat receptioniste onder druk zette om naar het werk te komen (Bron: AV)

Een Limburgs administratie- en belastingadvieskantoor moet een flink bedrag betalen aan een receptioniste die ondanks een hartaandoening en het ontbreken van een veilige werkplek in coronatijd onder druk werd gezet om toch naar het werk te komen. De rechtbank Limburg heeft geoordeeld dat het kantoor meerdere keren ernstig verwijtbaar handelde en geeft de werkgever er flink van langs. Eerder bepaalde de rechter in kort geding al dat het salaris van de vrouw ten onrechte was stopgezet, maar het kantoor trok zich van die uitspraak niets aan.Het administratie- en belastingadvieskantoor heeft een vestiging in Gulpen waar drie werknemers en een vestiging in Vaals waar negen á tien werknemers werkzaam zijn. De vrouw ging op 14 maart 2011 als secretaresse/receptioniste aan de slag bij de vestiging in Vaals. Vanwege een hartaandoening valt ze in de Covid-19-risicogroep.

Op 15 maart 2020 ontving ze een e-mail van haar werkgever over de gevolgen van de uitbraak van Covid-19 waarin onder meer het volgende werd medegedeeld:
“Ik ga ervan uit dat we met zijn allen onze schouders eronder zetten en dat IEDEREEN zijn eigen werk doet en op zijn eigen plaats gaat zitten. Zoals reeds in januari aangegeven wordt er niét van thuis uit gewerkt. Mocht iemand door de overheidsmaatregelen om welke reden dan ook niet willen of kunnen werken, dan zal kan men gerust thuisblijven tegen inleveren van verlofdagen”.

Kort geding
De vrouw meldde zich daarop in maart ziek, waarna haar werkgever vanaf 1 juni geen loon meer uitbetaalde. Het Limburgse kantoor stelde zich op het standpunt dat er sprake was van werkweigering. Geheel onterecht, oordeelde de voorzieningenrechter vorig jaar. Het administratie- en belastingadvieskantoor nam onvoldoende beschermingsmaatregelen en bood de vrouw geen passend werk aan om thuis te kunnen werken. Het administratiekantoor moest dan ook het achterstallige loon uitbetalen en de vrouw ook in de toekomst gewoon blijven doorbetalen.

Nieuwe rechtszaak over ontbinding arbeidscontract en vergoedingen
Naar nu blijkt heeft het kantoor dat nooit gedaan, ook al vroeg de vrouw twee keer het faillissement van haar werkgever aan. Die aanvragen werden echter afgewezen vanwege het ontbreken van steunvorderingen. Daarop spande de vrouw een nieuwe zaak aan, waarin ze om ontbinding van haar arbeidsovereenkomst, een transitievergoeding, billijke vergoeding en schadevergoeding vroeg.

Ernstig verwijtbaar handelen
De rechter is van oordeel dat de vrouw geheel in haar recht stond. ‘Hoewel [verwerende partij] dit niet inziet of wil inzien, is evident sprake van ernstig verwijtbaar handelen door [verwerende partij]’, spreekt de rechter uit. Dat de vrouw onder druk werd gezet om naar het werk te komen, terwijl er in elk geval tot en met augustus 2020 geen veilige werkplek voor haar was gerealiseerd en zij behoort tot de Covid-19-risicogroep is volgens de rechtbank te kwalificeren als ernstig verwijtbaar. Datzelfde geldt voor het feit dat een advies van de bedrijfsarts om een mediator in te schakelen in de wind werd geslagen en zonder gegronde reden de loonbetaling is gestaakt en geen gevolg werd gegeven aan een rechtens onaantastbaar vonnis. Daardoor heeft het conflict zich verder verdiept, constateert de rechter. De kantonrechter kan zich verder volledig verenigen met de overwegingen uit het vonnis in kort geding van 1 oktober 2020. Het administratie- en belastingadvieskantoor heeft de aanzet gegeven tot een verstoring van de arbeidsverhouding en haar onwelwillende houding volhard. De email van 23 juni 2020 waarin de werkgever aangeeft “Ik regel in ieder geval niets meer” is in dat verband alleszeggend, vindt de rechter.

Transitievergoeding
De stelling van het kantoor dat juist de receptioniste ernstig verwijtbaar heeft gehandeld noemt de rechtbank ‘uit de lucht gegrepen’. Naar het oordeel van de kantonrechter had het administratie- en belastingadvieskantoor meteen in maart 2020 voor een veilige werkplek moeten zorgen. Dat was eenvoudig en relatief goedkoop. Door daar niet voor te zorgen, heeft het kantoor het aan zichzelf te wijten dat de vrouw niet meer naar haar werkplek is gekomen. Dat ze terughoudend was om een fysiek gesprek aan te gaan valt haar, zeker in maart en april 2020 tijdens het hoogtepunt van de eerste Covid-golf, niet te verwijten. Het administratie- en belastingadvieskantoor had de daartoe bestaande technische middelen moeten benutten om een gesprek op afstand aan te gaan. De vrouw heeft kortom recht op een transitievergoeding, oordeelt de rechter.

Billijke vergoeding, geen schadevergoeding
Omdat de vrouw vanwege het ernstige verwijtbare handelen van het kantoor om ontbinding van de arbeidsovereenkomst vraagt, bestaat ingevolge art. 7:671c lid 2 onder b BW ook recht op een billijke vergoeding. De kantonrechter wijst een bedrag van € 46.000,- bruto toe aan billijke vergoeding. De kantonrechter acht dit een passende compensatie voor het ernstige verwijtbare handelen van het kantoor. Voor toewijzing van een afzonderlijke immateriële schadevergoeding ziet de kantonrechter geen aanleiding (bron: AV).

ECLI:NL:RBLIM:2021:5203

Heeft u een vraag over dit onderwerp of een andere arbeidsrechtelijke vraag/ontslagkwestie, neem dan contact op met onze arbeidsrechtjuristen per mail via info@ontslag-center.nl of bel naar kantoor via 043 - 720 09 20.